Święto Objawienia Pańskiego – Trzech Króli

Święto Objawienia Pańskiego w Kościele obchodzone jest jako wspomnienie Trzech Mędrców. To oni porzucili całe swoje dotychczasowe życie i osiągnięcia, by odnaleźć nowonarodzonego Boga. Epifanię opisuje Ewangelia według św. Mateusza, gdzie pojawia się historia magów, którzy za gwiazdą podążają do Betlejem. 

To nie jest tak, że Objawienie Pańskie dokonało się tylko w Betlejem 2 tysiące lat temu. Ono dokonuje się każdego dnia podczas Mszy Świętej i w wielu znakach pochodzących od Boga. Dziś przypominamy sobie, że Bóg przyszedł na Ziemię, by objawić się całemu światu, by przynieść radość, a przede wszystkim zbawienie. Historia Trzech Mędrców to tylko symbol tego, że Jezusa można poznać nie tylko sercem, ale także rozumem.

Historia biblijna z Ewangelii według Świętego Mateusza:

Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy przybyli ze Wschodu do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon. Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela. Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon. Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny. 

Święto Objawienia Pańskiego to jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich. Obchodzone było w pierwszych wiekach katolickiej historii. 6 stycznia zamyka liturgicznie obchodzony czas Bożego Narodzenia, który trwa od 25 grudnia. Jest to święto nakazane, a to oznacza, że obowiązkiem wiernych jest uczestnictwo we Mszy Świętej. Od kilku lat Trzech Króli jest także dniem ustawowo wolnym od pracy.

6 stycznia wierni udają się do Kościoła, by wspominać historię Trzech Mędrców, którzy przybyli do Betlejem. Złożyli oni Dzieciątku dary: złoto, kadzidło i mirrę. Na pamiątkę tego wydarzenia chrześcijanie przynoszą do świątyń te królewskie atrybuty, by je poświęcić, a następnie zanieść do swoich domów. Chrześcijańska tradycja mówi, by drzwi swojego domu naznaczyć poświęconą kredą znakami K+M+B 2021 lub C+M+B 2021 (oczywiście mowa o bieżącym roku). Znak ten jest różnie interpretowany, mianowicie: “Kasper, Melchior, Baltazar”, Christus manisionem benedicat (“Niech Chrystus mieszkanie błogosławi”) czy Christus multorum benefactor (“Chrystus dobroczyńcą wielu”). Kultura niewątpliwie nawiązuje do historii z Księgi Wyjścia, która wspomina o kropieniu krwią baranka domów Izraelitów, którzy dzięki temu uniknęli śmierci pierworodnych dzieci. Dziś chrześcijanie oznaczając swoje domy publicznie wyznają swoją wiarę i proszą Boga o błogosławieństwo na cały rok.