Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Symbolika

Ikony to najczęściej nie tylko zwykłe, ozdabiane obrazy. To przede wszystkim obiekty sakralne, na których autorzy przedstawiali przede wszystkim określone, duchowe znaczenia. Taki sens niewątpliwie skrywa także ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która jest jedną z najbardziej znanych wizerunków Maryi. 

Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy służy przede wszystkim tym, którzy w szczególny sposób potrzebują zostać otuleni przez Maryję. Ci, którzy są najbardziej potrzebujący, zasmuceni, znajdą pocieszenie w sercu Matki Bożej.

Historia obrazu 

Przyjmuje się, że obraz został namalowany w IX wieku, jednak nie jest to dokładnie potwierdzona data, bowiem niektórzy szacują początki ikony na XII wiek. Wywodzi się z Bizancjum lub nawet z klasztoru Chilandar na świętej Górze Athos. Podobno do Europy przywiózł go kupiec drogą morską. Według legendy podczas podróży na morzu rozszalał się sztorm. Wtedy kupiec wyjął obraz i zlecił wszystkim z załogi modlić się do obrazu i prosić Maryję o wstawiennictwo, opiekę i ratunek. Modlitwy pasażerów uchroniły wszystkich przed zatonięciem statku. Po drastycznej wyprawie, obraz szczęśliwie dotarł do Wiecznego Miasta i został umieszczony w kościele św. Mateusza. W dobie napoleońskiej, po zdobyciu Rzymu przez wojska francuskie, obraz zaginął. Po ponad pół wieku ikonę odnaleziono. W 1865 r. roku Pius IX powierzył cudowny wizerunek Redemptorystom, mówiąc: “Sprawcie, aby ten obraz poznano na całym świecie i aby się w nim rozmiłowano.”

Zobacz także: Maryja, Święta Boża Rodzicielka 

Symbolika ikony 

Obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy to ikona przedstawiająca cztery święte postacie: Dziewicę Maryję, Dzieciątko Jezus oraz świętych archaniołów i Gabriela.  Na lewej ręce Maryja trzyma Jezusa Chrystusa, a jej prawa dłoń jest wyprostowana, gdyż wskazuje na Syna. Postaci nie ujawniają wzajemnej relacji uczuciowej. Spojrzenie Jezusa jest zwrócone na lewo, w górę, zaś wzrok Matki skierowany wprost na tego, kto modli się przed ikoną. W ten sposób Maryja koncentruje na sobie wzrok patrzącego, a dłonią wskazującą na Syna zaprasza do wejścia w tajemnicę Chrystusa – Boga Wcielonego. Majestat sakralnych gestów, znaczenie spojrzeń i powaga fizjonomii, a także staranne ułożenie pozłacanych szat obrazują prawdę, iż wcielony Chrystus jest prawdziwym Bogiem. Skupiona postać Dziewicy wyobraża ideał piękna wolnego od zmiennych powabów ziemskich, a powaga i krzyżowy nimb Chrystusa przypominają o Boskim dziele Odkupienia, spełnionym na krzyżu. Wyniosłość obu postaci jest złagodzona przez zwrot Chrystusa w stronę Maryi i oparcie Jego rąk na dłoni Matki, wyrażające udział, jaki został Jej powierzony przez Boga Ojca w zbawczej misji Syna. Jezus spogląda na złote tło ikony, które jest symbolem nieba, zmartwychwstania i wieczności.

Więcej na temat przesłania obrazu przeczytacie tutaj